Beste MX-vrienden,
Ik moet er weer even inkomen na de vakantie, maar wilde het in dit colum hebben over o.a: plezier en respect in de motorcross, in de afgelopen wedstrijden en 2e helft van het seizoen.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen begin ik met het stukje over plezier en respect in de motorcross wereld.Ik heb de laatste jaren gemerkt dat dit 2 dingen zijn die erg afnemen. Vooral het respect voor elkaar.Wat mij altijd is geleerd, en wat ik allebei mijn dochters ook probeer mee te geven is dat je plezier moet hebben in de sport die je doet, en dat je respect moet hebben voor elkaar, ook al ben je op het circuit elkaars concurrent en strijd je tot de laatste meters.Winnen is niet het belangrijkste, maar plezier hebben wel. En het liefst ook heel van de motor af komen.Motorcross is een sport waar je gevoel voor moet hebben, waarvoor je moet trainen en waar je lef en zelfvertrouwen voor moet hebben. De een heeft /doet dit meer als de ander.Daarnaast spelen geld en tijd ook een grote rol, maar ondanks dat blijven we allemaal gelijk en doet iedereen die de sport beoefend zijn/haar best op zijn/haar manier.
Enkele voorbeelden van respect voor elkaar zijn:
• Als je een mooie wedstrijd hebt, en je hebt met iemand gestreden tot de laatste meters, maar je hebt net niet gewonnen, dan is dat jammer en kun je daar van balen, maar uit respect kun je de winnaar bv. een hand geven.
• Ook heb je weleens dat jij of iemand anders tijdens de wedstrijd een foutje maakt, dat je elkaar per ongeluk raakt of valt. Dan kan het zijn dat jij of die ander door de adrenaline op dat moment erg boos is/wordt. Vaak zie je dan dat ze elkaar na de wedstijd staan op te wachten, terwijl je ook gewoon naar elkaar toe kunt gaan om te praten of excuses aan te bieden.
• Als iemand is gevallen en een vlaggenist houdt de gele vlag op of zwaait ermee, dan betekend dat, dat je snelheid moet minderen, niet mag inhalen en niet mag springen. Soms kun je zien waar een rijder gevallen is, maar als deze bv achter een schans is gevallen dan kun je niet zien waar de rijder ligt of wat er aan de hand is. Het is op zo’n moment dus belangrijk dat je respect voor elkaar hebt door je te houden aan de regels van de gele vlag en deze niet te negeren omdat je bang bent een plaatjes te verliezen. De gevolgen kunnen voor meerdere rijders/mensen veel groter zijn als je bv bovenop iemand springt.Dit zijn maar enkele voorbeelden, maar wel de meest voorkomende. Ik hoop dat rijders in de toekomst toch weer wat meer respect voor elkaar gaan krijgen, waardoor je naar mijn mening ook veel meer plezier in je sport blijft houden.
Het plezier is bij mij gelukkig nog nooit weggegaan, en heb mede hierdoor er weer een aantal mooie wedstijden op zitten.
Afgelopen zaterdag organiseerde MSV de Waal in samenwerking met MCC Neerijnen voor de 2e x een wedstrijd in Zaltbommel. Het oude Nivo Sparta sportcomplex was weer omgetoverd tot een spectaculaire crossbaan met mooie schansen, een afstap, een opstap en waves die garant stonden voor veel plezier voor zowel de rijders als het publiek.180 rijders hadden zich aangemeld en het weer was top. Ik heb zelf die dag niet gereden omdat ik mee hielp met de organisatie van de wedstrijddag, maar Demy reed wel mee. Voor de eerste keer in de klasse 65cc hoge wielen en behaalde hier een mooie 3e plaats.Het was een mooie geslaagde dag, met veel publiek en een hele gezellige sfeer.
De 2e helft van het seizoen begon de dag erna in Oss. Een super mooi circuit waar alleen wedstrijden worden gehouden en niet mag worden getraind.Doordat het een prachtig circuit is, was de opkomst van rijders ook niet mis. Met de training stonden we met maar liefst 63 man in de fuik wat betekende dat we series moesten rijden.Ik had er erg veel zin in, maar met een geblesseerde maar wel ingetapete schouder had ik mezelf voorgenomen geen risico’s te nemen en lekker mijn wedstrijd te rijden.Boven verwachting lukte dat en werd ik in de eerste serie 11e. Hierdoor mocht ik de A finale rijden.Daar werd ik 21e waar ik zeer tevreden mee was.
Afgelopen weekend hebben we de laatste wedstrijd in Lille gereden. Het circuit was perfect ondanks alle regen die er gevallen was de dagen ervoor.Mijn schouder was nog niet helemaal terug in vorm dus ook deze wedstrijd maar even intapen.Beide manches had ik een mooie start en finishte ik de 1e manche als 12e totaal (2e van de Dames) en 2e manche 11e totaal (ook 2e van de Dames) wat betekende dat ik het seizoen op het podium mocht afsluiten.Omdat het de laatste wedstrijd was werd er ook een Super finale gereden. Hieraan deden diverse klasse mee, ook de grote snelle mannen. In deze finale moesten we 20 min en 1 ronde rijden. Normaal rijd ik een manche van maar 15 min en 1 ronde, dus hier kon ik wel weer even mijn grens verleggen en zeker omdat ik er gewoon al 2 manches op had zitten.De start was geweldig, ik was als 1e weg en heb zeker een halve baan voorop gereden. Uiteindelijk kwam ik als 17e van de 38 over de finish na ruim 20 min. Een mooie afsluiter van het seizoen in België.
Ook Demy heeft dit seizoen o.a in België haar grenzen enorm verlegt en is heel erg vooruit gegaan.De overstap van 65cc lage wielen, naar 65cc hoge wielen heeft haar erg goed gedaan. Volgend jaar zal ze haar grenzen nog meer gaan verlegen door een overstap te maken naar de 85cc lage wielen. Wat ben ik als moeder ontzettend trots op haar en wat vind ik het leuk dat we samen en als gezin genieten van deze mooie sport. De kleinste begint het ook steeds leuker te vinden en gebruikt nu onze tuin als oefenbaan.
We hebben nog een aantal wedstrijden op de kalender staan dus we kunnen er nog even tegen aan.Ook hier heb ik ontzettend veel zin in en hoop dat ik ze allemaal met plezier en zonder brokken kan rijden.
Tot de volgende keer.
Groetjes Miranda